نقش واسطه‌ای هوش هیجانی در رابطه علّی ابعاد فراهیجانی والدین و تاب‌آوری فرزندان

خانواده پایه­گذار مهم بخشی از سرنوشت انسان است و در تعیین سبک زندگی آینده، سلامت هیجانی و روانی و عملکرد فرد نقش بزرگی دارد. عواملی چون شخصیت والدین، سلامت روانی و جسمانی آنها، شیوه­های تربیتی اعمال شده در داخل خانواده، فرزندان را تحت تاثیر قرار    می­دهد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش واسطه­ای هوش هیجانی در رابطه بین ابعاد فراهیجانی والدین یعنی آگاهی و هدایت­گری، و تاب­آوری فرزندان انجام شد. برای این منظور 240 نفر (128 دختر و 112 پسر) از دانشجویان دانشگاه­های شهر یاسوج در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت­کنندگان خواسته شد به مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC)، مقیاس هوش هیجانی شرینگ (EISSH) و پرسشنامه دیدگاه فراهیجانی سوئین بورن (SMEPS) پاسخ دهند. نتایج نشان داد که مدل مفروض با داده­های این پژوهش برازش مناسبی دارد. مسیر مستقیم هدایت­گری به هوش هیجانی، آگاهی به هوش هیجانی، هوش هیجانی به تاب­آوری و هدایت­گری به تاب­آوری معنادار بودند و هم­چنین، مسیر غیرمستقیم هدایت­گری به تاب­آوری و آگاهی به تاب­آوری معنادار بود. مسیر مستقیم آگاهی بر تاب­آوری معنادار نبود. مدل مطرح شده در پژوهش حاضر نشان داد که ابعاد فراهیجانی والدین با واسطه هوش هیجانی بر تاب­آوری فرزندان اثر دارد. بر این اساس، آگاهی والدین از ماهیت و انواع هیجان­های فرزندان و هدایت آنان در موقعیت­های تجربه هیجان­ها، می­تواند منجر به تجهیز آنان به توانمندی­های هیجانی و مدیریت هیجان شود و سازگاری فرزندان را در موقعیت­های دشوار بالا ببرد و از این طریق به تاب­آوری آنان کمک نماید.